Παιζόταν από δυο παίκτες. Ο καθένας είχε δώδεκα πέτρες, ο ένας κόκκινες και ο άλλος άσπρες και τις τοποθετούσαν στη σειρά όπως δείχνει το σχήμα. Έπαιρναν ένα καλάμι και το έσχιζαν κατά μήκος σε τέσσερα κομμάτια που από τη μία τους άκρη ήταν μυτερά. Αυτά τα χρησιμοποιούσαν σαν ζάρια. Τα έπιαναν ανά δύο σε κάθε χέρι και χτυπώντας τα μεταξύ τους τα άφηναν να πέσουν στο έδαφος. Κάθε καλάμι είχε όπως το έκοβαν δυο πλευρές : μια με βαθούλωμα και μια με εξόγκωμα. Ανάλογα από τους συνδυασμούς που έκαναν όταν έπεφταν είχαν και τους ανάλογους βαθμούς. Οι συνδυασμοί ήταν:

4 εξογκώματα εξάρα (έξι βαθμοί)

4 βαθουλώματα τεσσάρα (τέσσερις βαθμοί)

1 εξόγκωμα + 3 βαθουλώματα τριάρα (τρεις βαθμοί)

2 εξογκώματα + 2 βαθουλώματα δυάρα (δύο βαθμοί)

1 βαθούλωμα + 3 εξογκώματα κιόσι (ένας βαθμός)

Όποιος έφερνε κιόσι έβγαζε μια πέτρα στο διπλανό άδειο τετραγωνάκι αρχίζοντας από το νούμερο 1 ο καθένας. Στη συνέχεια μετακινούσε την πέτρα του πάντα με φορά ανάποδη από τη φορά των δεικτών του ρολογιού και πάντα ανάλογα με τους βαθμούς που φέρνει ρίχνοντας τα καλάμια. Για να βγει η κάθε πέτρα πρέπει να φέρνει ο παίκτης κιόσι.

Τα καλάμια τα έριχναν εναλλάξ, μια ο ένας παίκτης και μια ο άλλος, όποιος όμως φέρει 6άρα, 4άρα ή κιόσι ξαναρίχνει και χάνει ο άλλος τη σειρά του.

Μόλις περάσει ο παίχτης τα δικά του τετράγωνα και προχωράει στα αντίπαλα όπως δείχνει το διπλανό σχήμα. Αν φτάσει σε τετράγωνο όπου βρίσκεται η πέτρα του αντίπαλου την κερδίζει.

Νικητής είναι όποιος κερδίσει όλες τις πέτρες του αντιπάλου.