Ανέβηκα στην πιπεριά
να κόψω ένα πιπέρι
κι η πιπεριά τσακίστηκε
και μού ΄κοψε το χέρι.
Δος μου το μαντηλάκι σου
το χρυσοκεντημένο
να δέσω το χεράκι μου
που είναι ματωμένο
μες στο αί-μα βου-τη-γμέ-νο.
Ορειβίτσα, πορπαπίτσα
ντομαγιά, ντοκαγιά,
τσίλιπι, ρούσαμπι
τέριμ τίρι
κω-κού-τσος
ντο-μι-νε
- Πώς την κάνουν την μπουγάδα;
- Με νερό και σαπουνάδα.
- Πώς τ' απλώνουν τα ρουχάκια;
- Με σκοινί και μανταλάκια.
Σαλάτα, μαλάτα,
πέσει, κλείσει, καμήσει
(*καμάω = φυλάω)
Νταμ νταμ φιλι Νίκο
νταμ ταραγιά
ξεπετώ
εν Περσεφόνη μου
ρέγκο. τάγκο.
Υπάρχει ακόμα κι ένα τραγουδάκι που ήταν σκωπτικό και δεν το τραγουδούσαν απλώς αλλά και μιμούνταν τις κινήσεις του τραγουδιού. Μπορούμε να πούμε δηλαδή ότι ήταν ένα αυτούσιο παιχνίδι. Παιζόταν από κορίτσια μόνο τα οποία έκαναν έναν κύκλο και τραγουδούσαν το παρακάτω τραγουδάκι περπατώντας και κάθε φοράκαναν τις κινήσεις μιμούμενα τις δουλειές της ακαμάτρας νοικοκυράς.
Μια φορά πήγα στη Σμύρνη, κοκωνίτσα μου (Ανάταση-κυκλικές κινήσεις καρπού)
και με πάντρεψαν οι φίλοι, κοκωνίτσα μου (Τα χέρια σταυρωμένα στο στήθος)
και μου δώσαν μια γυναίκα, κοκωνίτσα μου (δείχνουν με το δείκτη τον αριθμο 1)
πού 'τρωγε για πέντε δέκα, κοκωνίτσα μου (δις) (μιμούνται κίνηση και αριθμούς)
Τη Δευτέρα βάζει πλύση, κοκωνίτσα μου (μιμούνται πλύση στο χέρι)
και την Τρίτη τα στραγγίζει, κοκωνίτσα μου (μιμούνται στράγγισμα με το χέρι)
Την Τετάρτη τα απλώνει, κοκωνίτσα μου (μιμούνται άπλωμα ρούχων)
και την Πέμπτη τα μαζεύει, κοκωνίτσα μου (μιμούνται μάζεμα ρούχων)
Την Παρασκευή μπαλώνει, κοκωνίτσα μου (μιμούνται μπάλωμα ρούχων)
το Σαββάτο σιδερώνει, κοκωνίτσα μου (μιμούνται σιδέρωμα ρούχων)
και την Κυριακή αλλάζει, κοκωνίτσα μου (μιμούνται γδύσιμο - ντύσιμο)
πάλι μες στην ψείρα βράζει, κοκωνίτσα μου (δις) (τα παιδιά ξύνονται από φαγούρα
Από το Δημοτικό Σχολείο Θάσου,
Περιβαλλοντική εργασία με θέμα: "Τα παιδιά και το παιχνίδι"
Υπεύθυνος δάσκαλος: Καβάζης Γιώργος.